Το πολύ κρύο δεν το αγαπάω. Ούτε το λίγο εδώ που τα λέμε. Με τον λαμπερό ήλιο να πέφτει πάνω στα λιλιπούτεια βλαστάρια των φυτών στο μπαλκόνι, τα πρώτα φύλλα από τους βολβούς τουλίπας – σκέτα ξίφη- να πολεμούν με σίγουρη τη νίκη τον χειμώνα, λέω κι εγώ ένα γεια, κάπως νωρίς στον Γενάρη. Χαρούμενη γιατί οι ζωγραφιές είναι έτσι κι αλλιώς παραμύθια από μόνες τους και βόλτες στο μυαλό αγαπημένων, αποχαιρετώ την παγωνιά και αποστέλλω επίσημη πρόταση στον πιο ζεστό νοτιά, γεμάτο σκόνες της ερήμου.